Ik heb mezelf vaak afgevraagd of deze hengelsportwereld wel iets voor mij is....

Rechts van mij loopt een oude vrouw het gebouw uit, ze staart naar me alsof ze twijfelt of het wel goed met me gaat. Ik besef me dat terwijl ik naar het heldere water staar ik een grote glimlach op mijn gezicht heb. Wat hebben we eigenlijk een prachtige hobby denk ik bij mezelf. Dit jaar mocht ik namelijk ook voor het eerst deel uitmaken van karpers uitzetten in de wateren van mijn woonplaats. Dit gaf me een enorme boost en de jeugd waar ik veel contact mee heb de afgelopen jaren laten mij weten erg blij te zijn met deze ontwikkeling. Ik en mijn vaste vismaat hebben vaak getwijfeld of dit ooit nog zou gebeuren. We waren bang dat het kwestie van tijd zou zijn voordat de
wateren hier geen karper meer zou bevatten. Ondanks de warmte van vandaag ligt er op de meeste wateren nog een laagje ijs en is de temperatuur van het water niet veel veranderd. Terwijl ik terug loop naar de bus en ondertussen wat berichten van facebook bekijk, valt het me op dat mensen het gevoel krijgen dat het water net zo snel opwarmt als de temperatuur dat buiten doet. Met een lage watertemperatuur en zoveel voer kan je het goed verpesten voor iedereen. Echter houdt ik me stil en laat de berichten langs mij heen gaan.

Wanneer ik aankom bij het andere water verbaas ik mij erover dat er niemand anders aan het vissen is hier. Zonder twijfel laad ik de spullen uit de bus en loop richting de oevers van het water. Ik kijk waar de zon onder gaat en probeer hiermee te voorspellen waar de karper zich ophoudt. voordat ik het weet is mijn beslissing gemaakt en volg ik mijn gevoel. Ik gooi een klein handje mais tegen een paal die zich in het water bevindt aan en ga met mijn hengels aan de slag. Voor deze sessie heb ik een 6fter bij me en daarnaast een penhengel om actief mee aan de slag te gaan.

Ik gebruik mijn onthaakmat om te zitten, een stoel zou mij alleen maar beperken in mobiliteit. Terwijl ik mijn hengel klaarmaak zijn mijn ogen als een havik op het water gericht. In de winter kan het spotten van aasbellen of draaiende vis zien een groot verschil maken tussen blanken of vangen. De periode dat de karper op dit moment aast zijn vaak kort en op dat moment moet je er simpelweg snel bij zijn. Ik heb in het verleden vaak gemerkt dat ik in de winter snelle aanbeten achter elkaar kreeg en dat het daarna de rest van de dag ophield. Terwijl ik de hengel klaarmaak zie ik een kleine schub genieten in de toplaag van het water op de stek waar ik 5 minuten geleden een handje mais heb gestrooid. Ik laat de hengel die net gereed is zakken en positioneer mijn rig perfect tussen het aas. Terwijl ik de hengel op de steun leg en het schepnet klaarmaak zie ik de kleine schub al zakken.  Door ervaring weet ik dat het snel gaat gebeuren en voor ik het weet geeft de beetmelder een geluid door waardoor mijn hart even in standje adrenaline staat. Al vrij vlot kan ik de vis scheppen en zie inderdaad dat het gaat om de kleine schub die ik zojuist zag liggen. Wat is dit genieten zeg.

Ik bekijk de vis in mijn net en alhoewel ik normaal het liefste zo snel mogelijk de hengel opnieuw positioneer, besluit ik dat het wel goed is zo. Bij mij draait het bij vissen niet om formaat, mijn beleving begint op het moment dat ik de sessie in gedachten al visualiseer. Dat moment dat ik de avond ervoor niet kan slapen en me onrustig voel. Dat moment dat ik het gevoel heb gehaast een bakje koffie te moeten doen terwijl ik alle tijd heb. Dat moment dat ik me blij voel omdat Frenkie een uur eerder wakker is zodat ik stiekem een uurtje eerder kan gaan vissen.

Genieten van onze prachtige hobby.